OLEH:YB Datuk
Khusairi Talib.
(NOTA : Khusairi Talib merupakan Ahli Dewan Undangan Negeri
Perak (Adun Slim), Setiausaha Badan Perhubungan UMNO Negeri Perak, Ketua UMNO
Bahagian Tanjong Malim, Pengerusi BN Bahagian Tanjong Malim, UKM Bangi
(1982-1986) - author, ex-journalist.)
Monday
January 2017/30
DATUK Seri Panglima Lajim Ukin, Janang Gayuh kaum Bisaya di
Beaufort, Sabah dengan jelas telah menunjukkan haluan politiknya menjelang
Pilihanraya Umum Ke-13. Beliau tidak lagi akan berada dalam kapal Barisan
Nasional (BN), sebaliknya akan bersama Pakatan Perubahan Sabah (PPS) yang
ditubuhkannya.
Manakala seorang lagi Ahli Parlimen
yang meninggalkan BN, Datuk Wilfred Mojilip Bumburing turut menubuhkan Angkatan
Perubahan Sabah (APS) yang hampir pasti akan bersekongkol dengan Pakatan Rakyat
(PR) pimpinan Dato’ Seri Anwar Ibrahim.
Itulah politik Lajim sebenarnya.
Bermula daripada 1985 ketika memenangi kerusi DUN Klias, sehinggalah semalam
ketika Ahli Parlimen Beaufort itu mengumumkan perletakan jawatannya daripada
beberapa posisi penting BN dan UMNO, Lajim adalah tokoh politik Sabah yang
tidak punya rasa setia kepada parti politik yang dianggotainya.
Mengenali Lajim sejak 1986 dan
pernah menghasilkan buku autobiografinya ketika saya di Sabah, beliau dilihat
seorang ahli politik opportunis yang sentiasa mengambil kesempatan yang
menguntungkan dirinya sendiri, tanpa menghiraukan kepentingan partinya.
Lajim bertanding atas tiket PBS di
DUN Klias pada 1985 setelah hasratnya untuk menjadi calon parti Berjaya
dipandang sepi oleh Datuk Harris Salleh yang menjadi Presiden parti dan Ketua
Menteri Sabah ketika itu. Beliau menang dan kemudiannya menjadi anak emas
kepada Presiden PBS, Datuk Joseph Pairin Kitingan (kini Tan Sri).
Pairin mengangkat Lajim ke jawatan
penting bermula daripada Pembantu Menteri hinggalah Menteri penuh dalam
Kerajaan PBS. Sepanjang di dalam Kerajaan PBS, Lajim bercita-cita besar untuk
menjadi Timbalan Ketua Menteri yang mewakili kuota Bumiputera-Islam, tetapi
hasrat beliau itu selalu dibayangi oleh seorang lagi anak emas Pairin, iaitu
Datuk Bahrom Abu Bakar Titingan, pemimpin suku kaum Suluk dari Tawau. Kaum
Suluk, yang hampir keseluruhannnya beragama Islam adalah suku kaum
Bumiputera-Islam yang terbesar di Sabah, mengatasi kaum Bisaya.
Selepas Pilihanraya Negeri 1990,
biarpun Bahrom tewas di Balung atas tiket PBS, tetapi Pairin masih melantiknya
ke jawatan ADUN dan mengekalkan jawatannya selaku Timbalan Ketua Menteri
mewakili Bumiputera-Islam yang menyebabkan Lajim mengamuk semasa upacara angkat
sumpah di Istana. Lajim ketika itu menang di Klias menewaskan calon USNO,
Azizah Mohd Dun dengan majioriti 791 undi.
Sepanjang penguasaan PBS di Sabah,
bukan rahsia lagi berlaku perebutan jawatan penting antara Lajim dan Bahrom
bagi kuota Bumiputera-Islam, samalah keadaannya di antara Datuk Yong Teck Lee
dan Datuk Chau Tet On bagi kuota kaum Cina. Dalam setiap kali pertandingan,
kemenangan berpihak kepada Bahrom. Teck Lee pula berjaya menewaskan Tet On yang
kemudiannya mengerakkan MCA di Sabah.
Lajim memendam rasa sejak sekian
lama di dalam PBS, walaupun beliau memegang jawatan Menteri dalam kabinet
Pairin. Sebaliknya Teck Lee bertindak menjelang Pilihanraya Negeri Sabah pada
1994 dengan meninggalkan PBS dan menubuhkan Parti Maju Sabah (SAPP).
Tindakan Teck Lee itu agak
menghairankan kerana beliaulah antara individu yang kuat mempengaruhi Pairin
supaya membawa PBS keluar daripada BN menjelang Pilihanraya Umum 1990.
Lajim, walaupun menang sekali lagi
kerusi DUN Klias dalam Pilihanraya Negeri 1994, telah mula menunjukkan reaksi
untuk mengkhianati PBS dan Pairin. Bukan rahsia lagi ketika ADUN-ADUN PBS
berkampung di Sri Gaya, kediaman rasmi Ketua Menteri dalam peristiwa di luar
pintu pagar Istana sebaik selesai pilihanraya itu.
Lajim sudah menghantar mesej mahu
meninggalkan PBS dan melompat ke BN. Dalam pilihanraya tersebut, PBS menang
tipis dengan 25 kerusi, berbanding 23 dimenangi BN.
Ketika itu Pairin menunggu dalam
kereta di luar pintu pagar Istana selama 36 jam bersama penyokong-penyokong PBS
untuk masuk mengangkat sumpah Ketua Menteri di hadapan Yang Di-Pertua Negeri
Sabah ketika itu, Tun Haji Said Keruak.
Lajim yang berada di Sri Gaya dalam
keadaan ‘terkurung’ bersama Adun-Adun PBS yang lain berjaya meloloskan mesej
untuk mengkhianati partinya itu yang menjadi antara sebab upacara angkat sumpah
Ketua Menteri tertangguh.
Ketika itu, Lajim sudah merasakan
bahawa keinginannya untuk menjadi Timbalan Ketua Menteri bagi kuota
Bumiputera-Islam tidak akan kesampaian kerana anak Tun Mustapha, Datu Amirkahar
juga turut menang di DUN Banggi atas tiket PBS.
Jelas sekali, Pairin melantik
Amirkahar selaku Timbalan Ketua Menteri bagi kuota Bumiputera-Islam yang
meningkatkan api kemarahan Lajim terhadap Pairin dan PBS.
Biarpun Pairin berjaya mengangkat
sumpah sebagai Ketua Menteri, kekuasaannya tidaklah kekal lama apabila Lajim
bertindak melompat ke parti UMNO bersama dengan ADUN Kemabong, Rubin Balang dan
ADUN lantikan, Haji Zaini Md Isa.
Biarpun jasa Lajim dilihat begitu
besar hingga menyebabkan peralihan kuasa daripada PBS kepada BN di Sabah,
tetapi dia menyimpan cita-cita pula untuk menjadi pemimpin nombor satu Sabah,
iaitu sebagai Ketua Menteri dalam sistem penggiliran jawatan itu yang
diperkenalkan oleh Perdana Menteri ketika itu, Dato’ Seri Dr. Mahathir Mohamad.
Penggiliran pertama pastinya bukan
milik beliau kerana Tun Sakaran Dandai lebih senior dan mempunyai hairaki
kepimpinan yang lebih kanan dalam UMNO Sabah. Selepas 11 bulan, atas faktor
kesihatan, Tun Sakaran melepaskan jawatan itu tetapi kuota UMNO itu tidak
singgah kepada Lajim, sebaliknya Datuk Salleh Tun Said Keruak dilantik.
Selepas Yong Teck Lee dan Tan Sri
Bernard Giluk Dompok mengambil giliran bagi kuota Cina dan Bumiputera
Bukan-Islam, jawatan itu tidak jatuh juga kepada Lajim, tetapi kepada Datuk Osu
Sukam.
Selepas digilirkan kepada Dato’
Chong Kah Kiat, kemarahan Lajim semakin membuak-buak apabila jawatan idamannya
itu jatuh pula ke tangan Datuk Musa Aman yang menjadi Ketua Menteri Sabah sejak
Mac 2003 sehingga sekarang.
Ketika ini Lajim mempersalahkan
semua pihak. Baik Musa yang dilihat menjadi musuh ketatnya dalam politik Sabah,
mahupun Perdana Menteri Dato’ Seri Mohd Najib Tun Razak yang diwar-warkan tidak
akan mencalonkan lagi Lajim dalam Pilihanraya Umum akan datang.
Lajim tidak boleh menerima hakikat
bahawa karier politiknya sudah sampai ke dinding. Sikapnya yang tidak istiqamah
kepada perjuangan parti sudah dapat dihidu sejak beberapa tahun lalu. Ugutan
kepada pucuk pimpinan parti bukanlah cara yang baik bagi kelangsungan politik
peribadi.
Lajim kini mahu mencari landasan
lain untuk meneruskan karier politiknya. Bagi Lajim, sejak sekian lama hidup
dan matinya adalah bergantung kepada politik. Selaku ahli politik opportunis,
beliau sentiasa merangka langkah politik yang boleh menguntungkannya.
Perhitungan Lajim meninggalkan
Berjaya dan bertanding atas tiket PBS terbukti mengena pada cita-cita
politiknya apabila PBS menang dalam Pilihanraya Negeri 1985. Tindakannya
meninggalkan PBS dan melompat ke UMNO juga ternyata mengena sehingga
membolehkan BN mengambil alih pemerintahan Kerajaan Negeri Sabah dari PBS pada
1994 dan seterusnya menyambung nasib politik beliau.
Entah apalah pula perhitungan dan
bacaan politik Lajim kali ini sehingga sanggup meninggalkan BN dan mahu
bersekongkol pula dengan PR. Tetapi Lajim perlu akui pepatah Melayu akan tiba
ke atas dirinya, "sepandai-pandai tupai melompat, akhirnya jatuh ke tanah
jua."
Hari ini Kabinet telah membuat
keputusan terhadap kedudukan Lajim, sebagaimana diumumkan iaitu perlantikannya
sebagai Timbalan Menteri dibatalkan. Setelah tokoh Bisaya itu mengumumkan
perletakan pelbagai jawatannya dalam UMNO dan BN, apalah gunanya lagi beliau
duduk di kerusi Timbalan Menteri Kerajaan Persekutuan. Apa gunanya juga beliau
kekal menjadi ahli UMNO?
Pecatlah sahaja Lajim, kerana kaum
Bisaya di Sabah selama ini menyokong Lajim bukan kerana dirinya, tetapi kerana
parti yang diwakilinya. Lajim akan menjadi seperti Yong Teck Lee, yang suatu
ketika dahulu dianggap sebagai 'Paramount Leader' (pemimpin agung) kepada kaum
Cina di Sabah, tetapi akhirnya tersungkur dalam Pilihanraya Kecil Parlimen Batu
Sapi, Sandakan yang majoriti pengundinya di kalangan kaum tersebut. Ironinya,
Teck Lee tewas di tangan seorang wanita yang tidak menonjol dalam arena politik
Sabah.
Pastinya akan muncul Janang Gayuh
yang baru bagi kaum Bisaya di Beaufort. Manakala Lajim pula akan menjadi
kenangan dalam lipatan sejarah politik Sabah selepas PRU-13 nanti!.
Adakah kepimpinan Lajim dalam arena politiknya masih lagi dipercayai
oleh kaum Bisaya atau lain-lain bangsa yang ada di negeri Sabah ini terhadap
perjuangannya yang kerap lompat parti itu
apa cerita PRI14 nanti adakah
Lajim masih mendapat sokongan padu daripada penyokong-penyokongnya
No comments:
Post a Comment